NYE , change of plans, BA, iguazu en meer

Hola para todos,

Allereerst lo siento (het spijt me) dat ik een tijdje niet heb geblogd. Heeft maar 1 reden: ik ben teveel aan het genieten om jullie op de hoogte te kunnen houden. Nou probeer ik zo af en toe een jaloersmakend fotootje het wereldwijde web op te gooien maar die verdienen natuurlijk een toelichting. Laat me die jullie geven.

Ik eindigde vorige keer met een verhaal vlak voor Oud en Nieuw. Dat hebben we met een groepje van het hostel in santiago groots gevierd in valparaiso. Overdag hebben we vooral gechilld in valpo, op zoek naar de perfecte plek om de grootste vuurwerkshow van zuid Amerika mee te maken. Voor mijn gevoel was die show zo om maar in werkelijkheid duurde die meer dan 30 minuten. Een half uur lang grote knallen, gigantische figuren en veel oehs en ahs... Na iedereen feliz nuevo año te hebben gewenst zijn we de straten ingegaan. Daar waren namelijk de feestjes en die hebben we goed gevierd met veel rum en bier. Het enige minpunt was dat ik me niet lekker voelde die dag. De volgende dag werd dat nog veel erger en had ik niet alleen hoofdpijn en snot in m'n neus maar ook enorme last van m'n linkeroor. Dat voelde niet goed en ik besloot om naar het ziekenhuis te gaan. Daar bevestigde de dokter na 4 uur wachten wat ik eigenlijk al dacht: oorontsteking... Zwaar kut want ik stond op het punt om m'n spullen te pakken en naar het schitterende Patagonië te vertrekken... Maar ik mocht een week niet reizen vanwege de druk op m'n oor waardoor vliegen en bussen op grote hoogte niet mogelijk was, kon wel janken... Gelukkig heb ik al besloten om hier nog een paar keer terug te komen dus de mooie natuur en landschappen ga ik zeker nog een keer zien! Joric, jij gaat op zeker mee!!

Maar goed, na een week extra te hebben gechilld in santiago (tijd verdrijven met walking tours, sushi eten en veel slapen) kon ik daarna eindelijk weer verder. Next stop: Buenos Aires! De stad waardoor ik werd geïnspireerd om naar zuid Amerika te gaan. En nu weet ik weer waarom! Eerste middag gelijk de stad ingedoken, gigantisch! De bus gepakt naar Cementario Recoleta, een enorme begraafplaats waar onder andere Evita Perón ligt begraven... Zeer indrukwekkend al die enorme mausoleums en graven vol goud en kunst. Mag wat kosten! Ik besloot het dit keer over een andere boeg te gooien, iets minder party en veel meer van de steden zien. Die plannen konden helaas op de eerste dag alweer overboord omdat ik door Vera en Zoë (2 Nederlandse meiden die ik in mendoza had ontmoet) uitgenodigd om mrt hun mee te gaan naar een rooftopparty. Nou ben ik de lulligste niet dus ik stond een paar uur later met een bacotje op 1 van de hoogste rooftops van buenos aires. Zwembad, dj uit Amerika, alles. Kortom, mooie eerste kennismaking met BA!

De dagen erna heb ik vooral heel veel door de stad gelopen en gefietst. Met name de wijk Palermo maakte een mooie indruk, veel barretjes, restaurants en mooie bouwstijlen. Het BA zoals ik het me had voorgesteld. Daarnaast uiteraard een bezoek gebracht aan de wijk La Boca, wat vooral bekend staat om het stadion van de beroemdste club van de stad, Boca Juniors. Stadiontour gedaan, leuk om te zien maar ik had het groter verwacht... De wijk zelf is ook heel leuk met veel gekleurde huisjes maar niet zo heel veilig, zeker niet voor gringos. Zelf overigens niets gemerkt... Het plaza de mayo is ook erg indrukwekkend! Een groot plein waar het casa rosada is gevestigd (regeringsgebouw). Dag in dag uit zijn er op het plein protesten. Vooral ook veel oorlogsveteranen die simpelweg zijn 'vergeten'. Mensen leven serieus in tentjes op dat plein om aandacht voor hun problemen en die van anderen... Occupy eat your freaking heart out!

Op zondagen gaat eigenlijk heel Argentinië op slot maar gelukkig heb je in BA de feria de San Telmo. San telmo is een wijk die vooral bekendstaat om de tango maar op zondagen vind je de grootste handycraft market van Argentinië. Starten lang vind je de gekste prullaria, antiek, live tango en straatmuzikanten. Hier veel euro's verpatst aan souvenirs voor het thuisfront en spulletjes voor mezelf. Heel leuk om naar toe te gaan als je er bent.

Ondertussen had ik ook afgesproken met Mariëlle die ik nog kende van de road trip die we vanaf salta hadden gedaan. Samen met haar vriendin Rianne veel sushi gegeten :) en een avond naar La Bomba del tiempo gegaan, de beroemdste drumband van de stad (een soort slagerij van kampen voor de mensen die dat kennen, maar dan 10 keer beter). Hele plein stond vol en die gasten waren te gek! Stiekem was ik die dagen al aan het toeleven naar de zaterdag. Dat was de dag waar ik al een tijd lang naar uitkeek, de dag van El Superclasico! In Nederland hebben we de klassieker tussen Ajax en Feyenoord die natuurlijk niet te evenaren is :). Maar deze derby tussen Boca Juniors en River Plate (de twee beroemdste clubs van het land en de stad) komt dicht in de buurt... ;)

De wedstrijd werd niet in BA gespeeld maar in Mar del Plata. Omdat de summer cup ("vriendschappelijk" toernooi) op het programma stond week de halve stad uit naar deze kustplaats, ook omdat het zomervakantie was. Eerst op het strand gechilld maar al snel trok de lucht dichten begon het te zeikregenen. Niet veel later een enorme knal, bleek de bliksem te zijn ingeslagen in een palmboom die 20 meter van ons vandaan stond, dag boom! Daarna eindelijk richting het stadion, maar er waren problemen met de kaartjes. We zouden in het gedeelte van River zitten maar die cabron kwam nooit opdagen met de tickets... Aanpakken die lul! Gelukkig had onze tour guide een snelle oplossing en zaten we ineens in het Boca gedeelte, een hele dikke prima voor die man! Wat er daarna gebeurde kan ik het beste omschrijven als iets dat zit tussen een aardbeving en een apenkooi. Het hele stadion was aan het springen en zingen (ik uiteraard ook al kende ik de tekst niet). Met m'n boca vissershoedje (zie Facebook voor een gekke foto) werd ik geaccepteerd door La 12, de snoeiharde kern van Boca waardoor ik een paar meter van hun capo's (gasten die de boel opzwepen) vandaan stond. Heel tof om mee te maken! Wedstrijd was een ouderwetse zaadwedstrijd met veel rennen, beuken en veel balverlies. Voor kwalitatief voetbal hoef je niet naar zuid Amerika! Maar 90 minuten, 2 goals, vliegende zuid Amerikaanse tackles en 2 rode kaarten later eindigde de wedstrijd in 1-1. Maar beter ook anders had Mar del Plata niet meer bestaan en dat zou zonde zijn.

Na nog twee chilldagjes was het weer tijd om m'n spullen te pakken en de bus naar Iguazu te nemen. Deze plaats ligt op de grens tussen Brazilië, Argentinië en ik meen ook Paraguay en is beroemd om 1 ding: zijn watervallen! Na aankomst in het hostel gelijk naar het park gegaan aan de Argentijnse zijde. 1 woord: overdonderend! Ik snapte gelijk waarom Iguazu Falls één van de 7 natuurwonderen in de wereld is. Wat een geweld, wat een geluid en wat een schitterend gezicht. Uiteraard heel veel foto's gemaakt (die ik nog even op fb moet gooien) en ook een boottour gedaan waarmee je letterlijk de watervallen in vaart, tof! De dag erna was ik op weg om de Braziliaanse kant te gaan bekijken maar door hele trage bussen en de noodzaak om m'n busticket voor die nacht richting florianopolis te boeken had ik jammer genoeg te weinig tijd om die kant te bezoeken, zonde. Gelukkig zeggen ze dat de Argentijnse kant het mooiste is, die heb ik dan in ieder geval meegepakt.

Zoals ik al zei, die nacht de bus gepakt naar florianopolis, een plaats aan de kust wat bekend staat om z'n vele stranden. Toevallig kwam ik eerder die dag Ruby tegen, Nederlandse meid die ik eerder in salta en BA was tegengekomen. Samen dus de tocht gemaakt die nogal kut was. Niet alleen vanwege de kut bus maar ook vanwege onze buurman die tijdens een drugsinspectie nog even wat zwarte pakketjes in z'n broekzakken stopte, helemaal de weg kwijt. Nadat de hele bus overhoop was gehaald konden we weer verder maar het had weinig gescheeld of de bus was gestrand vanwege die weggooier naast ons.

Zoals ik al zei, florianopolis was bedoeld om te chillen op het strand en een beetje bij te komen van de hectische steden die ik in de weken ervoor had bezocht. Nou liep dat een heel klein beetje anders... :) we sliepen in het Tucano House hostel, een tip die ik had gekregen van 2 Australiërs die ik had ontmoet. Ze zeiden dat het het beste hostel was waar ze ooit waren geweest. Nou zijn wij Nederlanders daar nogal nuchter over en willen we dat eerst eens even zien... Ik kan jullie na een week daar te hebben geslapen, vertellen dat het 100.000 % waar is. Absoluut het beste hostel waarin ik heb geslapen. Niet zozeer vanwege de faciliteiten of goede bedden, maar vooral vanwege de superaardige staff, de mensen die er verblijven en de dingen die ze organiseren. Het eten is ook helemaal goud, er is een Nederlandse chef die sinds 5 jaar ieder jaar voor 3 maanden (tijdens het hoogseizoen) naar floripa komt om in dat hostel te koken. Iedere avond een ander land wat centraal staat, helemaal top. Helaas heb ik de Indonesische avond moeten missen omdat ik toen aan was op een topfeestje, daarover zometeen meer... Maar gelukkig kan ik in zoetje altijd terugvallen op de Indische kookkunsten van Laura en haar familie dus ik hoef niet e treuren :). (Lau: hij had geen Indische macaroni, knoeier!)

Die zaterdag stond in floripa een heel bekend festival op het programma, Creamfields. Dit is vooral heel groot in de UK en Australië, maar ze hebben dus ook een Braziliaanse versie. Met het hele hostel in mini busjes naar feestje gegaan, flesje wodka en guarana erbij en het feest was al geslaagd voordat we aankwamen... Feestje zelf was dikke prima met onder andere Steve Aoki achter het mengpaneel. Het duurde van 18.00 tot 06.00 en daarna nog een afterparty tot 12.00 uur. Nou draaien wij onze hand daar niet voor om dus ook de afterparty werd even meegemaakt. Maar toen we daar aankwamen bleek er helemaal niets te zijn... Geen mensen, geen muziek en geen drank, beetje jammer! Gelukkig hoefden we niet te treuren want een paar uur later stond de trip naar P12 op het programma. (Jambers-mode aan) doordeweeks is het een doodgewoon restaurant, maar in het weekend transformeert het in een mix van bar/beachclub/zwembad/partyplace. Nog nooit zoiets gezien. Jullie dachten dat woosah leuk was? Think again. P12 is next-level, legendarisch, tof, allememaggies vet en een killer als je niet oppast. Met een zware afvaardiging van een mannetje of 15 hebben we die tent even overgenomen, dusdanig dat we een paar dagen later op nationale tv waren waarbij Ruby werd geïnterviewd en ik in de achtergrond met een wijnkoeler op m'n hoofd los aan het gaan was... Mooie tijden!

Nou hebben we niet alleen maar feestjes meegepakt, ook veel dagtours gedaan. Naar afgelegen stranden en eilanden geweest, waar het leek alsof je in een filmset wandelde, zo mooi. Om vervolgens terug te gaan en jezelf vol te gieten met caipirinha. Dat drankje was de brandstof waarop we leefden, heerlijk! Ik heb een heel goed recept dus als ik terug ben zijn jullie uitgenodigd om ze te komen proeven!

Jammer genoeg komt aan alles een eind dus ook aan de tijd in het tucano house hostel. Zoveel toffe mensen daar ontmoet, sommigen zijn serieus al bezig om een reünie te organiseren waarin mensen vanuit Brazilië Schotland Engeland en misschien zelfs Australië naar Nederland komen om te feesten, dierentuin wordt dat! Maar elke vertrek betekent ook weer een nieuw begin. Na de horror rit van iguazu naar floripa waarin ik m'n rug heb verkloot in de stoel, vond ik ma 3 maanden wel even goed met die bussen en heb ik lekker een vliegtuigje gepakt richting sao paulo. Daar had ik afgesproken met Noele, een meisje wat ik had ontmoet in santiago. Een nachtje in SP gebleven en heerlijk gegeten in de Skye Bar met fantastisch uitzicht. Daarna naar een plaatsje gegaan wat klinkt als een barbapapa en daar in een luxe hotel, letterlijk op het strand, gezeten voor 3 dagen. Als je me niet gelooft, check fb :). Hier was er wel ruimte om even keihard te chillen en aan m'n kleurtje te werken, dus ook maar gedaan. 'S avonds lekkere Braziliaanse gerechten gegeten waaronder Moqueca. Een soort stoofpotje van groenten en vis, waarbij je kan kiezen uit o.a. garnalen en witvis en daarbij een soort drap en witte rijst, heel lekker!

Het perfecte weekendje afgesloten in Sao Paulo waar ik had afgesproken met twee meiden van het tucano hostel die daar wonen. Het nachtleven ontdekt en ik moet zeggen: niet verkeerd! :)

Op het moment dat ik dit verhaaltje typ ben ik onderweg naar Rio de Janeiro om daar de laatste avond van Ruby in Zuid Amerika goed af te sluiten. De komende dagen wil ik naar Ilha Grande gaan, een eiland dat een paar uurtjes van Rio ligt. Schijnt heel erg mooi te zijn, een mooie locatie dus om even bij te komen en me op te maken voor mijn laatste weekje in het te gekke Zuid Amerika... Ik hoop dit weekend ook nog een andere hele bekende voetbalderby mee te pakken, namelijk die tussen Flamengo en Fluminense in het Maracanã, misschien wel het bekendste stadion in de wereld. Uiteraard de rest van de week gebruiken om Cristo Rei (m'n derde wereldwonder) te bekijken, naar sugar loaf mountain te gaan en op de bekende gekleurde trappen te lopen. Ik wil cristo en sugar loaf misschien wel met een helikopter tour gaan bekijken, maar ik moet nog even kijken hoe duur dat is. Nou zijn al die trekpleisters natuurlijk heel tof maar als je aan Rio denkt dan staat 1 ding voorop: de stranden! Die ga ik uiteraard ook nog even herinrichten.

Daarna alweer tijd om terug te gaan naar NL. Als ik over nadenk is het allemaal zo snel gegaan, ongelooflijk. Het is als de dag van gisteren dat pa, ma en Leon me hebben uitgezwaaid op het vliegveld in Frankfurt. Maar potverdikkie wat heb ik het naar m'n zin (gehad). Hoeveel toffe mensen ik wel niet heb ontmoet, hoeveel mooie dingen ik wel niet heb gezien, hoeveel mooie feestjes we hebben gevierd met z'n allen, onvergetelijk! Ik was van tevoren best nerveus: ga ik het wel naar m'n zin hebben daar, zijn er wel leuke mensen om mee te praten en om te gaan... Heb ik dat even onderschat dan! Ik kan niet anders zeggen dat het de tijd van m'n leven is en ik raad iedereen aan om hier naartoe te komen, puur genot!

Ik zal nu kappen met het gezwijmel en ik beloof jullie nog 1 laatste blogje vanaf Ipanema of Copacabana beach, moet nog even beslissen welke het wordt... Waarschijnlijk degene met de mooiste Braziliaanse billen! :)

Tot slot: ik mis jullie allemaal en vind het helemaal niet erg om straks weer naar huis te gaan, alhoewel ik hier met gemak nog 3 maanden aan vast kan plakken!

Beijos J